រដូវបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌរយៈពេល១៥ថ្ងៃចាប់ពីថ្ងៃ ៣ កញ្ញាដល់ថ្ងៃ១៨ កញ្ញាសំដៅរនោចហើយថ្ងៃចុងក្រោយជាភ្ជុំធំត្រូវនឹងថ្ងៃទី១៨ កញ្ញា ២០២០ហើយអ្វីដែលធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋចាប់អារម្មណ៍គឺការយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនលោកបើមិនបាន១៥វត្តទេក៏បាន១វត្តក៏បានដែរបើមិនដូច្នោះទេនឹងត្រូវបណ្តាសាពីប្រេតជាសាច់ញាតិមិនឲ្យរកស៊ីមានបាននឹងមិនទទួលបានសេចក្តីសុខសប្បាយនោះឡើយ។
នេះជាហេតុផលនឹងជំនឿយ៉ាងមុតមាំរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាយើងតាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ ។ នៅក្នុងរយៈពេល ១៥ ថ្ងៃជាថ្ងៃកាន់បិណ្ឌរបស់ពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរយើង ហើយក៏ជាខែរនោចដែលស្តេចយមរាជបានដោះលែងពពួកប្រេតឲ្យមកកាន់ឋានកណ្តាលជួបជុំសាច់ញាតិ។ដោយឡែកបើតាមលោកតាសុខ រស់នៅក្នុងវត្តពុទ្ធអណ្តែត( វត្តព្រែកហូរ )បាននិយាយថា រៀងរាល់ថ្ងៃយប់កាន់បិណ្ឌទៀបភ្លឺ មានការបោះបាយបិណ្ឌតាំងពីថ្ងៃទី១ រហូតដល់ថ្ងៃទី១៥តែងមានយុវជនយុវនារីចូលរួមបោះបាយបិណ្ឌក្នុងវត្តភាគច្រើនជាងមនុស្សវ័យចំណាស់ក៏ដោយសារពួកគេបានឮឪពុកម្តាយជីដូនជីតាបានប្រាប់ថាមកចូលរួមបោះបាយបិណ្ឌដើម្បីឧទ្ទិសដល់ជីដូនជីតាសាច់ញាតិទាំង៧សន្តានឲ្យមកទទួលបាយបិណ្ឌនោះហើយងាកឲ្យពរជ័យដល់កូនចៅទទួលបានសេចក្តីសុខសប្បាយរកស៊ីមានបាន ។
ប្រេតដែលទទួលបានបាយបិណ្ឌគឺជាសាច់ញាតិគេផ្ទាល់បើសាច់ញាតិដទៃមិនអាចទទួលបាននោះឡើយ ។ ចំពោះប្រេតដែលដើរស្វែងរកសាច់ញាតិមិនឃើញទាំង៧វត្តឬ១៥វត្តទួញសោកបោកខ្លួនដោយមិនឃើញសាច់ញាតិឧទ្ទិសដោយមិនយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនលោកដើម្បីឧទិ្ទសដល់ប្រេតទាំងនោះ ។
ប្រេតដែលគ្មានសាច់ញាតិក្រោយពីដើររកគ្រប់៧វត្តហើយបានយំដាក់បណ្តាសាដល់សាច់ញាតិទាំងនោះអញ្ចឹងហើយទើបមនុស្សជំនាន់មុនបានអប់រំណែនាំឲ្យក្មេងស្រករក្រោយគោរពប្រតិបត្តិតៗរៀងមក ។ ជំនឿនេះ បានផ្តោតយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្នដោយក្នុងរយៈពេលភ្ជុំបិណ្ឌមាន ១៥ ថ្ងៃ ត្រូវយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនលោកឲ្យបាន ៧ វត្ត ឬក៏ឲ្យបាន ១ វត្តដែរដើម្បីឧទ្ទិសដល់សាច់ញាតិដែលបានចែកឋានទៅនោះផង។ម្យ៉ាងទៀតបើយោងតាមពុទ្ធដីការបស់ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ថាបើចង់បានមគ្គផលមានតែធ្វើបុណ្យជាមួយព្រះរស់នៅក្នុងផ្ទះដែលជាឪពុកម្តាយនៅពេលដែលគាត់នៅទទួលបាន ។ ពុទ្ធដីកាបង្ហាញទៀតថាបុគ្គលដែលស្លាប់ទៅហើយមានន័យថាសូន្យ ៕